انتخاب حلقه ازدواج که نشانه ای از عشق دو نفر به یکدیگر است، همواره گامی هیجان انگیز در از پیشنهاد ازدواج بوده است. در لینک زیر تصاویر شماری از حلقه های ازدواج از گالری کلکسیون طلا معرفی و نمایش داده شده اند.
در ذکر تاریخچه حلقه های ازدواج، در اعتقادات قدیمی، این حلقه در دست چپ و در انگشت چهارم قرار میگیرد، زیرا که رگ این انگشت مستقیما به قلب می رسد. رومیان نیز به ظاهر اولین افرادی بوده اند که حلقه را در انگشت چهارم دست چپ می انداخته و بر این باور بودند که این انگشت، رگ عشق دارد و نشانه تعهد است. همچنین از دلایل دیگر انداختن حلقه در این انگشت، آن است که کمتر از دیگر انگشتان استفاده و در نتیجه کمتر دچار صدمه و آسیب خواهد شد.
در ایران باستان نیز از زمان هخامنشیان، حلقه ها وجود داشته اند و در طی تحقیقاتی متوجه شدند که همسر پادشاه ایلام نیز حلقه به دست می کرده است. همواره خانواده و زندگی زناشویی در ایران باستان امری مقدس بوده است و زنان مقام مورد احترامی داشته اند. اما در تاریخ ذکر شده که در دوره حضرت موسی، حلقه ازدواج هنوز وجود نداشته و در دوره های بعد رواج یافته است، بطوریکه انتخاب عروس در میان یهودیان، معمولا به دست بزرگ ترها بوده است که بعد از پیمان زناشویی معمولا هدایایی به عروس داده میشده که همان ها سرمنشا حلقه های ازدواج بوده است بطوریکه در طول آن دوره حلقه هم بخشی از جهیزیه یا شیربهای عروس به شمار آمده و در بین هدایا وجود داشته است.
اما تا میانه قرن بیستم، بیشتر زنان بودند که از حلقه ها استفاده میکردند، زیرا زمانی که زنی حلقه ای در دست داشت، نشانگر این موضوع بود، که شوهر دارد و نسبت به او وفادار است. ( بگونه ای که بیشتر زنان به عنوان دارایی برای مردان محسوب میشدند ) اما بعد از جنگ جهانی دوم بود که بسیاری از مردانی که مدت ها از همسر خود دور بودند، نیز حلقه هایی به عنوان نشانه ای از تاهل خود در دست کردند تا همواره یاد همسران خود را در دل زنده نگاه دارند.